Πως οι γυναίκες με τον καρκίνο θα διατηρήσουν τη γονιμότητα

Λύσεις μπορούν να βρουν οι δοκιμαζόμενες γυναίκες από τον καρκίνο σε θέματα διατήρησης της γονιμότητας τους. Αρκετές είναι πλέον οι νεαρές ασθενείς κάτω των 45 ετών που δεν έχουν προλάβει να τεκνοποιήσουν ή έχουν αποφασίσει να κάνουν οικογένεια σε πιο ώριμη ηλικία.

Κατά την διάγνωση με κακοήθεια η γυναίκα καλείται να λάβει αιφνιδίως αποφάσεις που αφορούν, όχι μόνο στη θεραπεία της, αλλά και στη διατήρηση της γονιμότητάς της σε μεταγενέστερο χρόνο. «Το θέμα της διατήρησης της γονιμότητας είναι βαθιά ανθρώπινο και μπαίνει όλο και περισσότερο στο ογκολογικό σκεπτικό αλλά και στον οικογενειακό προγραμματισμό των γυναικών που διαγιγνώσκονται με κακοήθεια, καθώς ακολουθούν θεραπείες που δεν τους επιτρέπουν τη φυσική σύλληψη. Αυτό το ζήτημα άπτεται του κλάδου της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, ο οποίος ονομάζεται “oncofertility” και περιλαμβάνει ογκολογικά περιστατικά γυναικών νεαρής ηλικίας» επισημαίνει ο ειδικός ανθρώπινης αναπαραγωγής, Επιμελητής Μονάδας Γυναικολογικής Ογκολογίας του Metropolitan Hospital στο Τμήμα Γυναίκας – Μαστού, Νικόλαος Σκαμπαρδώνης.

Εφικτή καθίσταται η διατήρηση της γονιμότητας με τη κατάψυξη βιολογικού υλικού και συγκεκριμένα τη κατάψυξη ωαρίων ή εμβρύων, ενώ σπανιότερα, σε επιλεγμένα περιστατικά, γίνεται κατάψυξη ωοθηκικού ιστού.  «Η διαδικασία της κατάψυξης τοποθετείται χρονικά μετά την πρωτογενή χειρουργική παρέμβαση και πριν την έναρξη της επικουρικής θεραπείας, είτε είναι χημειοθεραπεία, είτε ακτινοθεραπεία, είτε ορμονοθεραπεία» εξηγεί ο ειδικός. Πρόκειται για διαδικασία διαστήματος δέκα με δεκαπέντε ημέρων,  αλλά «δεν καθυστερεί τη θεραπεία της γυναίκας που θα την επιλέξει. Είναι μια εύκολη, ανώδυνη, ασφαλής και αποτελεσματική διαδικασία, η οποία -αν και παρουσιάζει κοινά με την εξωσωματική γονιμοποίηση- χρησιμοποιεί εξειδικευμένα πρωτόκολλα και φάρμακα, προσανατολισμένα στο να ελαττώνουν το ορμονικό αποτύπωμα της διαδικασίας στο σώμα της γυναίκας, και να εξαλείψουν οποιαδήποτε πιθανή αρνητική επίπτωση της διαδικασίας στη βιολογική πορεία της νόσου», διευκρινίζει ο κ. Σκαμπαρδώνης.

Μετά την ίαση χρειάζεται «μία χειρουργική παρέμβαση προσανατολισμένη στη διαφύλαξη του γενετικού της συστήματος, καθώς και μιας θεραπείας που δεν θα έχει σοβαρή επίπτωση πάνω στον ωοθηκικό ιστό της και συνεπώς δεν θα της προκαλέσει τόσο σοβαρή βλάβη ώστε η φυσική σύλληψη να είναι αδύνατη.

Στο Τμήμα Μαστού & Γυναίκας του θεραπευτηρίου μας, σε συνεργασία με τους ογκολόγους και τους χειρουργούς, αντιμετωπίζουμε καθημερινά πληθώρα τέτοιων περιστατικών προσφέροντας  εξατομικευμένες λύσεις στις ασθενείς μας», καταλήγει ο κ. Σκαμπαρδώνης.