Νέες πληροφορίες ασφάλειας για υπολιπιδαιμική θεραπεία

Το πρωτεύον τελικό σημείο της πέτυχε η μελέτη ODYSSEY OUTCOMES, καθώς έδειξε ότι το alirocumab μείωσε σημαντικά τον κίνδυνο των μείζονων καρδιαγγειακών συμβαμάτων (MACE) στους ασθενείς που είχαν παρουσιάσει πρόσφατα ένα επεισόδιο οξέος στεφανιαίου συνδρόμου (ΟΣΣ). Τα αναλυτικά αποτελέσματα ανακοινώθηκαν στο 67ο Ετήσιο Συνέδριο του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας.

Τα κύρια ευρήματα της μελέτης είναι τα εξής:

• Όσον αφορά στο πρωτεύον τελικό σημείο, το alirocumab μείωσε τον συνολικό κίνδυνο των μείζονων καρδιαγγειακών συμβαμάτων (MACE) κατά 15% (HR=0,85, CI: 0,78-0,93, p=0,0003). Το πρωτεύον σύνθετο τελικό σημείο (MACE) περιλαμβάνει το έμφραγμα του μυοκαρδίου, το ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, τον θάνατο από στεφανιαία νόσο ή την ασταθή στηθάγχη που απαιτεί νοσηλεία.
• Το alirocumab συσχετίστηκε επίσης με χαμηλότερο κίνδυνο συνολικής θνησιμότητας ή αλλιώς της “θνησιμότητας κάθε αιτιολογίας” (HR=0,85; CI: 0,73-0,98, nominal p=0,026), ενώ καταγράφηκαν ταυτόχρονα και αριθμητικά λιγότεροι θάνατοι από στεφανιαία νόσο(HR=0,92; CI: 0,76-1,11, p=0,38).
• Σε μια προκαθαρισμένη ανάλυση, οι ασθενείς με επίπεδα LDL χοληστερόλης, κατά την έναρξη της μελέτης, ίσα ή υψηλότερα από 100 mg/dL παρουσίασαν πιο εμφανή αποτελέσματα με το alirocumab. Σε αυτούς τους ασθενείς μειώθηκε ο κίνδυνος μείζονων καρδιακών συμβαμάτων (MACE) κατά 24% (HR=0,76, CI: 0,65-0,87). Σε μία post-hoc ανάλυση αυτής της ομάδας, το alirocumab συσχετίστηκε με χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου κάθε αιτιολογίας κατά 29% (HR=0,71, CI: 0,56-0,90).
• Οι αναλύσεις που περιγράφονται παραπάνω περιλαμβάνουν και τα αποτελέσματα από 730 ασθενείς (8%) στην ομάδα του alirocumab, που συνέχισαν να αξιολογούνται παρά τη διακοπή της ενεργού θεραπείας με alirocumab, λόγω επίτευξης επιπέδων LDL χοληστερόλης κάτω από 15 mg/dL, όπως καθορίζετο στο πρωτόκολλο.
• Οι ασθενείς στην ομάδα του alirocumab λάμβαναν τη δόση των 75mg για διάστημα ίσο περίπου με το 75% του χρόνου παρακολούθησης.
• Επιβεβαιώθηκε η ασφάλεια του φαρμάκου, όπως προέκυπτε από παλαιότερες μελέτες με τις αντιδράσεις στο σημείο έγχυσης να εμφανίζονται πιο συχνά στην ομάδα alirocumab σε σύγκριση με τους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία μόνο με τη μέγιστη ανεκτή δόση στατινών (3,8% alirocumab; 2,1% εικονικό φάρμακο). Δεν παρουσιάστηκε διαφορά στην εμφάνιση νευρωγνωσιακών συμβαμάτων (1,5% alirocumab; 1,8% εικονικό φάρμακο) ή στην εμφάνιση νέων περιστατικών διαβήτη (9,6% alirocumab; 10,1% εικονικό φάρμακο).

“Πολλοί ασθενείς που επιβίωσαν από πρόσφατο έμφραγμα του μυοκαρδίου ή άλλο στεφανιαίο επεισόδιο δεν μπορούν να μειώσουν την LDL χοληστερόλη τους στα επιθυμητά επίπεδα, τα οποία είναι χαμηλότερα από 100 mg/dL και χρειάζονται επειγόντως νέες θεραπευτικές επιλογές, λόγω του αυξημένου κινδύνου νέου επεισοδίου. Σε αυτή τη μελέτη, αυτοί οι ασθενείς, οι οποίοι έλαβαν alirocumab σε συνδυασμό με τη μέγιστη ανεκτή δόση στατινών  παρουσίασαν σημαντική μείωση του κινδύνου” δήλωσε ο George D. Yancopoulos, M.D., Ph.D., President και Chief Scientific Officer της Regeneron. “Τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής ήταν σύμφωνα με αυτά προηγούμενων μελετών με στατίνες, παρουσιάζοντας το μεγαλύτερο όφελος σε ασθενείς με υψηλότερα επίπεδα χοληστερόλης κατά την έναρξη της μελέτης” διευκρίνισε.

Από την πλευρά του ο Elias Zerhouni, M.D., President, Global R&D της Sanofi, ανέφερε: “Δεν ανήκουν στην ίδια κατηγορία όλοι οι ασθενείς που πάσχουν από καρδιακή νόσο. Μέσω αυτής της μελέτης, καταφέραμε να αναγνωρίσουμε τους ασθενείς υψηλού κινδύνου που λαμβάνουν τη βέλτιστη δόση στατινών οι οποίοι εξακολουθούν να χρειάζονται επειγόντως πρόσθετες θεραπευτικές επιλογές. Με σχεδόν το 90% των ασθενών σε αυτή τη μελέτη να λαμβάνουν αγωγή με στατίνη υψηλής ισχύος, τα δεδομένα δείχνουν ότι μια προσεκτική θεραπευτική προσέγγιση της καρδιαγγειακής νόσου ενδέχεται να εξελίξει περαιτέρω τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τους ασθενείς υψηλού κινδύνου”.